ساوجبلاغ میزبان بزرگترین نمایشگاه پرندگان زینتی و کمیاب در خاورمیانه
خبرگزاری مهر: دوستداران طبیعت و پرندگان هر بار نامی از باغ پرندگان را می شنوند ناخودآگاه باغ زیبای پرندگان اصفهان را به خاطر می آورند. در سال های اخیر علاوه بر اصفهان چندین شهر دیگر نیز اقدام به راه اندازی باغ است .نمایشگاه پرندگان شهر چهار باغ از توابع شهرستان ساوجبلاغ با مساحتی بالغ بر 10هزار متر مربع (در طبقات) دارای سالن های سرپوشیده همچنین برکه و جزایر متعدد به عنوان یک مرکز علمی آموزشی وتفریحی به منظور نگه داری از گونه های نادر و رو به انقراض طراحی و ساخته شده است. این نمایشگاه بزرگ ترین کلکسیون کبوتران و ماکیان زینتی در جهان را دارا بوده ومجموعه ای بی نظیر از پرندگان آبزی، کنارآبزی، شکاری ها، طوطی ها و... را در خود جای داده است. جالب است بدانید که این نمایشگاه بزرگترین نمایشگاه پرندگان زینتی و کمیاب در خاورمیانه است که پنج هزار پرنده نادر را از 65 کشور جهان در خود جای داده است و جالبتر این که این نمایشگاه بی نظیر در استان البرز قرار دارد.
هیوی ها به ترکی ساوجبلاغی سخن می گویند
«هیو» شهرکی است از توابع بخش مرکزی شهرستان ساوجبلاغ در استان البرز. نزدیک ترین شهر به آن از استان قزوین، شهر آبیک و از استان البرز شهرهای هشتگرد و نظرآباد است. اهالی هیو به گویش «ترکی ساوجبلاغی» سخن می گویند. جهت آشنایی با زبان و فرهنگ هیوی ها نگاه کنید به کتاب «کندن سسی»: مجموعه اشعار ترکی فرامرز قدسی (فراق). در گذشته نه چندان دور در این شهرک، اکثریت مردم به کار معدن ذغال سنگ مشغول بودند. با تاسیس و راه اندازی کارخانه های سیمان آبیک و فخرایران و... در چهار دهه پیش در اطراف هیو، بیشتر اهالی یا شاغل در این کارخانه ها شدند و یا به اصناف وابسته به آن روی آوردند. هیو منطقه ای کوهپایه ای و بسیار خوش آب و هوا است. در ارتفاعات شمالی هیو منطقه‌ای به نام «سیراب» وجود دارد که با جای دادن امامزاده موسی در خود و دارا بودن درختان گردو و چشمه‌های خاص به یک منطقه تفریحی و زیارتی برای مردم منطقه تبدیل شده است. همچنین در ارتفاعات این شهرک شرایط مناسبی برای زنبورداری فراهم است.
در خانه‌های هیو باغچه‌های بزرگ و درختان میوه فراوانی وجود دارد که متاسفانه با افزایش جمعیت و نیاز به مسکن، بیشتر این باغچه‌ها خشکانده شده و به خانه‌های مسکونی تبدیل می شوند و در نتیجه شادابی و سرسبزی گذشته؛ آرام آرام از این روستا رخت بر می‌بندد. این شهرک براساس سرشماری سال 1385جمعیت آن 8061 نفر و 2247 خانوار بوده است. هیو در گذشته‌ای نه چندان دور دارای مناطقی جنگلی به همراه یک رودخانه بوده است که اکنون تنها رودخانه آن به جا مانده است. همچنین گرگ که یکی از حیوانات این منطقه بود، اکنون در این محل در معرض نابودی است و مورد حمایت سازمان حفاظت محیط زیست قرار گرفته است. گفته می‌شود در گذشته خانی به نام «جمشید خان» بر هیو و اطراف آن حکم می‌رانده است که قلعه‌ای نیز از وی برجا مانده است. متاسفانه در اطراف این منطقه به بهانه یافتن معدن، حفاری های غیرقانونی به منظور یافتن آثار باستانی انجام شده است.
هیو در گذشته به دست کدخدا اداره می‌شد و مردم رعیت او محسوب می‌شدند. تا سال های اخیر نیز بسیاری از زمین های این دهستان به پسر ارباب تعلق داشت که مردم با پرداخت بهای زمین و خانه محل سکونت خود به وی مالک آنها می‌شوند. از جمله آثار باستانی هیو، «دژ گبران» می‌باشد که در قسمت غربی شهرک (شمال مخابرات) واقع شده است. پیشینه ساخت اولیه این قلعه که امروزه درصد بالایی از آن تخریب شده‌است، مشخص نیست ولی می توان گفت در دوران سلجوقیان این قلعه از قلعه های در دست تصرف اسماعیلیان وابسته به حسن صباح بوده است که احتمالا" با قلعه های اطراف به ویژه «ارژنگ قلعه»، «پشند» و «بزقلعه (شاه تهماسپ)» که مشرف به دشت جارو در منطقه اشتهارد است، رابطه داشته است. ساخت معماری بیرونی آن از سنگ و ملات و دیوار اتاق ها از خشت و آجر ساخته شده است. دو حفره در داخل تپه اصلی کنده شده و مربوط به بنای اصلی می‌باشد که احتمالا" آب انبار یا راه مخفی بوده است. این قلعه از قسمت شرقی و جنوبی با دیوارهای سنگی و از قسمت غرب به پرتگاه و از سمت شمال به دروازه ورودی منتهی می شود. سفالینه هایی با لعاب فیروزه‌ای، لاجوردی و قهوه‌ای و بدون لعاب، نخودی - که ادوار تاریخی از دوران تاریخی و پس از اسلام را شامل می‌شود - را می توان به صورت پراکنده در اطراف تپه مشاهده کرد.
علامه علی اکبر دهخدا ذیل عنوان «هیو» در لغت نامه خود نوشته است: «هیو روستایی جزء دهستان پشند بخش کرج شهرستان تهران. دارای 2429 تن سکنه است. آب آن از چشمه سار. محصول آن غلات، بنشن، صیفی، باغات انگور، میوه جات، عسل، لبنیات و شغل اهالی زراعت و گله داری است و برخی در معدن ذغال سنگ کار می کنند. دبستان دارد. مزرعه سرای حشمت آباد واقع در کنار راه شوسه جزء این ده است. راه مالرو دارد و از قهوه خانه شاه دوست که سر راه شوسه واقع است ماشین می رود.»
منابع: فرامرز قدسی، کندن سسی، ص 28؛ ذکرالله زنجانی، شناسنامه تاریخی ساوجبلاغ، ص85 و 132؛ علی اکبر دهخدا، لغت نامه؛ ذیل عنوان «هیو».
شهرستان ساوجبلاغ میزبان بزرگ ترین نمایشگاه کاکتوس ایران
واحد مرکزی خبر: تولید کننده کاکتوس و مدیر این نمایشگاه با اشاره به این که در این نمایشگاه بیش از 10 هزار گونه انواع کاکتوس نگهداری می شود، گفت: 20 هزار گونه کاکتوس در جهان شناسایی شده است که بیش از نیمی از آنها در ساوجبلاغ تولید می شود. محمد ارضا افزود: آچینو، ماری، آلوئه، اوپونتیا، آپوروا و اپی فیلوم از شناخته شده ترین کاکتوس ها ایرانی در این نمایشگاه هستند. کاکتوس ها اغلب در فصل بهار و تابستان گل می دهند. گل های شگفت انگیز کاکتوس با رنگ های خیره کننده سرخ، صورتی، ارغوانی، زرد و سبز از میان خارهای این گیاه گوشتی منظره ای دیدنی به تماشا گذاشته است. در ساوجبلاغ 30 نفر از گلخانه داران به پرورش کاکتوس مشغولند که 20 درصد از کاکتوس تولیدی کشور را پرورش می دهند و در این رابطه برای 150 نفر اشتغالزایی کرده اند. 70درصد کاکتوس تولید شده در استان البرز در منطقه ساوجبلاغ تولید می شود. محمد ارضا گفت: کاکتوس به عنوان گلی سازگار و کم توقع مناسب پرورش در آپارتمان ها است. این پرورش دهنده کاکتوس افزود: این گیاه از طریق کاشت بذر، قلمه و پیوند پا جوش تکثیر می شود. کاکتوس های این نمایشگاه که در گلخانه ای به مساحت 10 هزار متر مربع تولید می شوند به کشورهای آسیای میانه از جمله قزاقستان، قرقیزستان، گرجستان و آذربایجان صادر می شوند. مجموع صادرات کاکتوس از شهرستان ساوجبلاغ سالانه بیش از 40 هزار دلار ارز آوری دارد. بزرگ ترین نمایشگاه کل کاکتوس کشور در بن بست لاله در جاده قدیم هشتگرد - کرج نرسیده به پلیس راه چهار باغ همه روزه پذیرای بازید کنندکان است.
گیاهی در کوهستان ساوجبلاغ که مضرت کژدم را دفع می کند !
«باریجه» صمغ تند بوی چند گیاه از جنس فرولا (تیره چتریان) است که در کوه های منطقه ساوجبلاغ یافت می شود. باریجه از روزگاران بسیار قدیم، در خاورمیانه و نزدیک، صمغی شناخته شده بوده و در بین النهرین باستان، استعمال دارویی آن بسیار رواج داشته است. دو تن از قدیمترین گیاهداروشناسان اروپا، پلینیوس رومی (23 - 79 میلادی) و دیسقوریدوس یونانی (قرن اوّل میلادی)، نیز آن را به عنوان ماده ای دارویی وصف کرده اند ولی شاید کاربرد قدیمتر باریجه به عنوان یکی از مواد خوشبو (عطریات) بوده است. احتمالا" خواص دارویی گوناگون آن بعدها به تدریج کشف شده است. این گیاهداروشناسان رویشگاه آن نوع باریجه ای را که می شناختند سوریه ذکر کرده اند. احتمال داده اند که گیاه باریجه، که هنوز هم گونه هایی از آن بومی ایران و افغانستان است، از طریق بین النهرین به سوریه و فلسطین برده شده باشد. حکمای قدیم چند گونه باریجه ذکر کرده اند. از جمله، جالینوس می گوید: «دو نوع است، یکی سرشیر مانند و سبک و سفیدتر [از گونه دیگر]؛ دیگری غلیظ تر و چسبناک تر، و این دومی بهتر است و شایسته استعمال». دیسقوریدوس می گوید: «بهترین باریجه آن است که شبیه به کندر است، تکه تکه شونده و صافی و چسبناک، که در آن، [ریزه های] چوب بسیار نباشد...» (گفته این دو را ابن سینا در قانون، ج 1، ص 421، نقل کرده است). انطاکی دو گونه آن را ذکر می کند: «یکی زرد، و این بهتر است، و [دیگری] سفید سبک؛ با آرد باقلا و صمغ بنه و اشق در آن غش می کنند، و فرق میان باریجه طبیعی و تقلبی سبکی و رنگ [ آن دو] است.»
آموزش روان پزشکی در بهداشت روان: گزارش یک تجربه در شهرستان ساوجبلاغ
دکتر محمدرضا قاسم زاده
یکی از چالشهای پیشروی بیشتر کشورها بهداشت و سلامت است. در بیشتر کشورها تعداد کارکنان بهداشتی کم و توزیع آنها نامناسب است. این مشکل در کشورهای فقیرتر شدیدتر است، زیرا هم منابع کمتر است و هم منابع موجود بیشتر در مناطق شهری متمرکز شدهاند برای مثال با وجود معیار دست کم 5/2 نفر کارمند سلامت 4 به ازای هر 1000 نفر جمعیت، در کشوری مانند نپال تعداد پزشکان به جمعیت عمومی در شهرها 1 به 1000 و در روستاها 1 به 41000 نفر است یا در هند 74 درصد پزشکان در شهرها کار می کنند که فقط 24 درصد جمعیت هند را دربر میگیرند در عراق نیز به ازای هر 300 هزار نفر یک روانپزشک وجود دارد. برای حل شدن این مشکلات برنامه مراقبتهای بهداشتی اولیه طراحی و به دنبال آن ادغام بهداشت روان در این برنامهها انجام شد. انجام این پروژه در کنیا که از فقیرترین کشورهای دنیاست، پیامدهای مفیدی داشت. در کشور ما نیز ادغام بهداشت روان در مراقبت های بهداشتی اولیه از راهبردهای اصلی برنامه سلامت روان است که هدف آن ایجاد یک سامانه هرمی ارجاع است و در قاعده آن داوطلبان بخش سلامت قرار دارند.
مقاله ای درباره میرزا ابوتراب شهیدی؛ شاگرد ساوجبلاغی «صاحب عروه»
آیت الله العظمی سید محمد کاظم طباطبایی یزدی معروف به «سید» و «صاحب عروه» (1337- 1253ق) مرجع عام تشیع در روزگار قاجار و مشروطیت است که به ویژه پس از درگذشت آخوند خراسانی در سال 1329ق اکثریت قاطع شیعیان جهان به تقلید وی برآمدند و مطیع حکم و فتوای او گشتند. در اهمیت جایگاه فقهی صاحب عروه همین بس که فقیهان بزرگ شیعه نوعا" آغاز مرجعیت خویش را با حاشیه نویسی بر «عروه الوثقا»ی او اعلام می کنند. جهت بزرگداشت این فقیه ارجمند، قرار است کنگره ای در اوایل سال 1391 در شهرهای قم و یزد برگزار شود. مسئول کمیته علمی این کنگره آیت الله رضا استادی است. نویسنده «وبلاگ ساوجبلاغ پژوهی» با نگارش مقاله ای با عنوان «آیت الله میرزا ابوتراب شهیدی قزوینی؛ چشم بیدار صاحب عروه در ایران» در این کنگره شرکت کرده است.
چکیده مقاله مورد اشاره به این شرح است: آیت الله حاجی میرزا ابوتراب شهیدی قزوینی (م 1335ش) نوه شیخ محمد تقی برغانی مشهور به شهید ثالث، از مجتهدان نامدار روزگار قاجار و نظریه پرداز جناح مشروعه خواه در جریان جنبش مشروطیت است که در پیوند عمیق فکری و معنوی با استادش آیت الله العظمی سید محمد کاظم طباطبایی معروف به صاحب عروه (م 1337ق) به این جایگاه علمی و اجتماعی دست یافت. آیت الله شهیدی در روزگار پرفراز و نشیب مشروطیت، «چشم و عقل منفصل» صاحب عروه در ایران بود و با نگارش رساله «تذکره الغافل و ارشاد الجاهل» ثابت کرد که به دقایق و ظرایف اندیشه فقهی و سیاسی استادش آشنایی کامل دارد. با استناد به همین رساله است که می توان وی را همسنگ با آیت الله محمد حسین غروی نایینی (م 1355ق) در بین مشروطه خواهان دانست. در مقاله پیش رو، زندگی، زمانه، مبارزات و اندیشه های این شاگرد وفادار صاحب عروه مورد بررسی قرار گرفته است. واژگان کلیدی: صاحب عروه، میرزا ابوتراب شهیدی قزوینی، مشروطه خواهی، مشروعه خواهی.»
ساوجبلاغ، طبیعتی شگفت انگیز در کنار آثار تاریخی
ساوجبلاغ با وسعتی در حدود 1022کیلومتر مربع، از شمال به ارتفاعات البرز و شهرستان طالقان، از غرب به استان قزوین و نظرآباد و از شرق و جنوب به شهرستان کرج مرکز استان البرز محدود می شود. ساوجبلاغ دارای سه بخش چهارباغ، چندار و بخش مرکزی است و شهرهای جدید و قدیم هشتگرد، کوهسار، چهارباغ و گلسار را در خود جای داده است. ساوجبلاغ یک لغت ترکی به معنای «چشمه سرد» است و این نام به خوبی نشان دهنده طبیعت شگفت انگیز، سرسبز و پر از رودخانه ها و چشمه های این منطقه است. وضعیت جغرافیایی این شهرستان به سه منطقه کوهستانی، کوهپایه ای و دشت تقسیم شده است که کوه ها در بخش شمالی قرار دارند. بخش کوهپایه ای این منطقه بین کوهستان و دشتی زیبا حایل شده که چشم هر گردشگری را به خود جذب می کند و دشت های این منطقه نیز دارای باغ های زیبایی است که فضایی آرام و دل انگیز را برای گردشگران داخلی و خارجی فراهم می کند.
علاوه بر این طبیعت زیبا و شگفت انگیز، وجود تپه های متعدد در بخش های مختلف ساوجبلاغ نشان دهنده این اس
ت که این شهرستان دارای پراکندگی های استقراری در تپه های مختلف از هزاره پنجم پیش از میلاد تا دوران اسلامی است. حفاری های باستان شناسی صورت گرفته در تپه ها و محوطه های باستانی همچون موشه لان تپه، تپه گرجیان ایقربلاغ و خوروین نشانگر سابقه استقرار و سکونت انسان از هزاره های پنجم و چهارم پیش از میلاد تا هزاره های اول پیش از میلاد در این شهرستان است. نکته قابل ملاحظه آنکه سلاطین صفوی با توجه به نزدیکی ساوجبلاغ به قزوین که پایتخت اول صفویان محسوب می شد توجه خاصی به این منطقه داشتند و همین امر سبب شد تا صفویان در ساوجبلاغ، بناهای عام المنفعه ساختند که بنای اولیه مسجد، حسینیه و پل شاه عباسی در روستای برغان از جمله آنها است. شاید تعجب کنید که این شهرستان در کنار طبیعت چشم نوازش دارای 120 اثر تاریخی است که از این میان می توان به تپه و کاروانسرای ینگی امام، برج آرامگاهی کردان، حسینیه و پل تاریخی برغان، امامزاده عبدالقهار ورده، امامزاده یحیی (ع) دوزعنبر، امامزاده موسی آجین دوجین به عنوان شاخص ترین آثار تاریخی این شهرستان اشاره کرد.
شهرستان زیبا و تاریخی ساوجبلاغ به دلیل عبور بزرگراه تهران - قزوین و نزدیکی آن به کلان شهرهای کرج و تهران دارای موقعیت ممتازی از نظر جذب گردشگر است. این شهرستان دارای شش روستای هدف گردشگری و پنج منطقه نمونه گردشگری است که در آینده نزدیک به یکی از مراکز زیبای گردشگری استان تبدیل خواهد شد. همچنین هنرهایی مانند گلیم بافی، نقاشی روی چرم، معرق، منبت، ساز سنتی، سفال و سرامیک از جمله فعالیت های رایج صنایع دستی در شهرستان ساوجبلاغ هستند. چشم اندازهای طبیعت کوهستانی در کنار آثار و ابنیه تاریخی که در این منطقه پراکنده اند همه ساله به خصوص در روز طبیعت، علاقمندان و دوستداران بسیاری را به خود جذب خود می کند (به نقل از خبرگزاری ایرنا).
تلاش علمی مهندس ساوجبلاغی برای کاهش ابعاد آنتن قایق های موتوری مهندس سید پیام عباسی نیا زارع - متولد چهارم خرداد1363 - از جمله جوانان موفق شهرستان ساوجبلاغ در عرصه های علمی و پژوهشی است. ایشان دانش آموخته کارشناسی ارشد رشته مهندسی برق - مخابرات میدان از دانشگاه تربیت مدرس تهران است و پایان نامه تحصیلی خود را با عنوان «طراحی، بهینه سازی و ساخت آرایه دو تایی آنتن مارپیچی مود محوری کوتاه در باند L» و با راهنمایی دکتر کیوان فرورقی نوشته است. او در آن پایان نامه، در پی کاهش قابل توجه ابعاد آنتن های مورد استفاده بر روی قایق های موتوری برای لینک با ماهواره اینمارست است. دیگر فعالیت های علمی این مهندس جوان به این شرح است: عضو دانشجویی IEEE؛ عضو دانشجویی انجمن IEEE Antennas and Propagation؛ عضو بنیاد نخبگان نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران؛ مدرس دروس مختلف مهندسی برق نظیر سیستم های مخابرات ماهواره ای، الکترومغناطیس و امواج، تجزیه و تحلیل سیستم ها، مدارهای مخابراتی، سیستم های کنترل خطی در موسسات آموزش عالی کشور، استاد راهنما برای بیش از هفتاد مورد پروژه کارشناسی و بیش از صد مورد کارآموزی. پروژه های مهندس عباسی نیا زارع در شرکت بهینه ساز عبارتند از: کنترل موقعیت موتور DC با استفاده از PID کنترلر دیجیتال، طراحی توابع عضویت فازی با استفاده از مدارهای آنالوگ، طراحی و ساخت خازن سنج دیجیتال با قابلیت های منحصر به فرد، محاسبه اثر تغییرات طول خطوط در کوپلاژ دو قطعه خط مایکرواستریپ در حالت کوپلاژ ضعیف، مدل سازی تشدیدگرهای خط استریپ هموار و استفاده از آن ها برای ساخت فیلترهای میان گذر، دمای نویز آنتن های ایستگاه زمینی. اما عناوین مقالات علمی - پژوهشی ایشان را هم بخوانید: 1. A. Torabi, K. Forooraghi, O. Manoochehri, and S. Abbasiniazare, “Compact microstrip bandpass filters using dual-mode stub-loaded resonators and capacitive/inductive source-load coupling,” Microwave and Optical Technology Letters, vol. 53, pp. 2111-2116, Sep. 2011. 2. S. Abbasiniazare, K. Forooraghi, A. Torabi, and O. Manoochehri, “Design and Implementation of a 1×2 Short Helical Antenna Array with Improved Gain and Axial Ratio Performance,” Electromagnetics, July 2011. 3.O. Manoochehri, K. Forooraghi, S. Abbasiniazare, and A. Torabi, “A Second-Order BPF Using a Miniaturized-Element Frequency Selective Surface with Reduced Angular Sensitivity,” Electromagnetics, July 2011. 
حقوق و تکالیف زوجین در خانواده ایرانی (مطالعه موردی شهر هشتگرد)
مهدی اصل زعیم و علیرضا کلدی، «حقوق و تکالیف زوجین در خانواده ایرانی (مطالعه موردی شهر هشتگرد)»، پژوهش نامه علوم اجتماعی دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرمسار، سال اول، شماره4 ، زمستان 1386.
چکیده مقاله: حقوق و تکالیف در خانواده ایرانی به تناسب تغییر در ساختار درونی نهاد خانواده با تغییراتی روبرو گردیده که در این پژوهش این موضوع از سه منظر دین، قانون مدنی و عرف اجتماعی و فرهنگ عمومی نگریسته شده است. با مروری بر محتوای تفاسیر متون مقدس و آرای علمای دین، مفاد قانون مدنی جمهوری اسلامی و فحوای موجود در مصادیق فرهنگ عمومی آنچه مسلم می شود، سنگینی کفه حق به نفع مردان است که بعضا" این پدیده اجتماعی و محصول تاریخی با توجیحات ایدئولوژیک در سایه فرهنگ مردسالار
ایران همراه می گردیده اما آنچه مسلم است زن ایرانی در سایه تحولات سیاسی، اجتماعی اخیر از ایستارهای گذشته فرسنگ ها فاصله گرفته و در جامعه در حال گذار ایران بازگشت به گذشته امکانپذیر نخواهد بود. لذا در راستای تعدیل نظام حقوق و تکلیف مطابق با ساختار موجود، که عموماً قدرت چانه زنی زنان را در کسب قدرت در نهاد خانواده بیشتر کرده لازم است سایر نهادهای اجتماعی از جمله دولت، آموزش و پرورش، دین، رسانه و... با نگرش احقاق حقوق اعضای خانواده در قالب مفهوم شهروندی خانوادگی اهتمام جدی نمایند تا نهاد خانواده به عنوان نهادی مؤثر، بدون بروز تنش به کارکردهای تعریف شده خویش بپردازد زیرا در صورت عدم پذیرش واقعیت های موجود، ساختارهای غیر قابل انعطاف برخی نهادها نخواهد توانست به نیازهای روز ایران پاسخی در خور دهد. لذا جامعه ناگزیر به گذر از آن خواهد شد که ثمرات خوشایندی در پی نخواهد داشت. یافته های تحقیق نیز نشانگر این مهم است که زنان و مردان در حوزه نظری وارد عرصه های جدیدی از نگرش به زندگی مشترک و فاصله گرفتن از نقش های کلیشه ای شده اند؛ منتهی در برخی متغیرها همچون ریاست مردان بر خانواده و یا انجام مشترک کارهای خانگی می توان تفاوت هایی را در گروه مردان و زنان مشاهده کرد. لیکن با توجه به حضور گسترده زنان در عرصه های اقتصادی - اجتماعی پیش بینی می شود در آینده ای نزدیک ساختار خانواده ایرانی دستخوش تحولاتی جدی گردد.
مهدی اصل زعیم؛ در پی شناخت جامعه از ساوجبلاغ تا حیدرآباد هند
آقای مهدی اصل زعیم از فعالان فرهنگی و اجتماعی شهرستان های ساوجبلاغ و نظرآباد است که هم اکنون جهت تحصیل در مقطع دکتری جامعه شناسی در کشور هند به سر می برد. ایشان به مناسبت 25 اسفند - روز بزرگداشت بانو پروین اعتصامی - با نگارش مقاله ای با عنوان «پروین نماد زن نوگرای خردمند ایرانی معاصر»، اشعار این شاعر نامدار را با نگاه جامعه شناختی مورد تحلیل قرار داده است. گفتنی است مقاله مورد اشاره در روز 25 اسفند 1390 در سمینار بزرگداشت پروین اعتصامی در کنسولگری جمهوری اسلامی ایران در شهر حیدرآباد هند ارایه گردید. چکیده آن مقاله به این شرح است: «مطالعه جامعه شناختی اشعار پروین اعتصامی و بررسی اندیشه های بلند این بانوی ایرانی نیازمند مطالعه تاریخ معاصر و فراشدهای تاریخی و اجتماعی ایران طی یک سده گذشته در قالب رویارویی سنت و مدرنیته است. واکنش ایرانیان در برابر مدرنیته را می توانیم به سه دسته تقسیم نماییم . یکی ،شیدایی و تسلیم تمام عیار در مواجهه با جریان نوگرایی، دیگری پس زدن هر آنچه رنگ و بوی نوگرایی می دهد و پنهان شدن در لاک لایتغیـّر سنت و سوم، گزینش مؤلفه های موردپسند و مکمل از دو پارادایم سنت و مدرنیته و طرحی نو درانداختن، که پروین نماینده ای شایسته برای جریان سوم است.
پروین با تأکید بر عقلانیت، علم آموزی و خردورزی بر گوهره دنیای جدید انگشت می نهد و از آن سو با بهره گیری از آموزه های حکیمانه ایرانی و شرقی بر رعایت اخلاق فردی و اجتماعی، آزادی از بند نفسانیات و اصلاح رابطه انسان با خویشتن، هم نوعان و آفریدگار تأکید دارد و از این رهگذر در فرآیند تاریخی برساختن نوگرایی ایرانی سهمی سترگ را به خود اختصاص داده است. نظام فرهنگی ایران به لحاظ کارکرد ذاتی خویش وظیفه دارد تا در شرایط آنومیکی که امروزه جامعه ایرانی به آن دچار شده و می رود تا تعاملات اجتماعی و بنیان های اخلاقی جامعه را نیز با صدمات جدی روبرو نماید به معرفی الگوهای موفق نوگرایی با تأکید بر سرمایه های فرهنگی ایران اهتمام نماید و پروین اعتصامی الگویی موفق و ارزشمند از زن نوگرا و خردمند در این حوزه می باشد.»
